بسم الله الرحمن الرحیم

ذَلِکَ الْکِتَابُ لَا رَیبَ فِیهِ

آن ، کتاب با عظمتی است که شک در آن راه ندارد و مایه هدایت پرهیزکاران است.

علی بن ابراهیم قمی - در تفسیرش به سند خود - از ابی عبدالله علیه السلام ، «الکتاب» در این آیه را به حضرت علی علیه السلام تأویل کرده و افزوده است:

شکی دراو نیست ، او مایه هدایت پرهیزگاران است.(تفسیرقمی، ج1، ص 59)

مؤید این تأویل ، سخن خود حضرت وصی علیه اسلام است که تفسیر کاشف در ذیل آیه وَمَا یعْلَمُ تَأْوِیلَهُ إِلَّا اللَّهُ وَالرَّاسِخُونَ فِی الْعِلْمِ   آورده است:

قال الامام أمیرالمومنین علی علیه السلام : ذاک القرآن الصامت ، و أنا القرآن الناطق.(تفسیر کاشف ، ج 2 ،‌ص 14)

امام امیرمؤمنان  علی علیه السلام فرمود:

آن ، قرآن خاموش است و قران ناطق منم.

پرتوی از فضایل امیرالمومنین در قرآن ، ص 34